, , , , ,

Opgeprikt

Op de nieuwssite van de NOS kwam ik vorige maand een artikel tegen waarin stond dat de broche weer helemaal terug is van weggeweest.

Van oubollig naar hip

Nu denk je bij broches misschien aan zo’n ding waar dames op leeftijd vroeger mee rondliepen. Wie weet droeg je oma er wel een in een oude foto. Of je moeder, als jongvolwassene in de vroege jaren ’70. Toch is de broche nu weer helemaal hip om te dragen. En al zou jij het sieraad nog classificeren als oubollige bling, nu wordt het gedragen door mensen van verschillende leeftijden en geslacht of gender.

Niet alleen voor vrouwen

Zo waren broches tijdens rode loper-events niet alleen te zien bij vrouwen; ook op smokings van bekende sterren als zanger John Legend en acteur Regé-Jean Page (ster uit de Netflix-serie Bridgerton) prijkten er ineens meerdere tegelijk. Meestal heel bescheiden qua vorm: een bloemetje of ster; en soms ook heel uitbundig als grote bloem-corsage, a la Alexis Colby in Dynasty in de jaren ’80, weet je nog?

Madeleine Albright

Fervent drager van broches was de vorig jaar overleden Madeleine Albright, voormalig Minister van Buitenlandse Zaken onder president Clinton. Ze had er naar gezegd honderden. Er is zelfs een hele tentoonstelling gewijd aan haar broche-collectie.

De broche als boodschap

Nadat ze eens de toenmalige Irakese leider Saddam Hussein had bekritiseerd werd Albright door diens huisdichter een “ongeëvenaard serpent” genoemd. Het laat zich raden wat voor broche ze droeg toen ze niet lang daarna een gesprek met Irakese officials voorbereidde. Het bleek het begin van haar eigen non-verbale communicatiestijl: een broche om te laten zien met welke boodschap ze aan de gesprekstafel zat.

Collage gemaakt met Urstyle. Broches zijn niet alleen decoratief, ze zijn ook heel expressief.

 

Tip om leuke broches te vinden

Even speuren op een verkoopsite voor bijou of platform voor tweedehands spullen zoals Vinted levert een heleboel verschillende soorten broches op, van echte vintage exemplaren uit – jawel – grootmoeders tijd, tot exemplaren uit de ’70-er en ’80-er jaren (buttons!), tot nieuwe kitsch. En trust me, “Made in China” maakt ze niet per se minder leuk.

Ook benieuwd naar het artikel dat ik las op de app van de NOS over de broche? Lees ‘m hier.

/door
, , , ,

Minder kleren, beter combineren

Met een aantal zorgvuldig gekozen kledingstukken die onderling met elkaar te combineren zijn (denk ook aan schoenen) bespaar je ruimte in je kast (minder kleding) en kun je meer en betere combinaties maken. Zo’n set kleding noemen we een kledingcapsule.

Als je op deze manier de inhoud van je kledingkast samenstelt, dan hoef je nooit meer te zeggen dat je niks hebt om aan te trekken. Meestal zeggen we dit omdat we geen overzicht hebben. Omdat nu alles bij elkaar past grijp je ook nooit meer mis. Dat scheelt je een hoop tijd en ergernis.

En of je nou één of meerdere van deze kledingsets samenstelt, je zorgt er op deze manier voor dat je geen impulsieve aankopen meer doet én dat je je kleding ook echt en met plezier gaat dragen. Bovendien spaar je geld uit door geen kleding meer te kopen die niet binnen je plan past.

Tip: Stel je eigen kledingcapsule(s) samen op bijvoorbeeld:

• kleuren die bij elkaar passen

• gelegenheid

• prints en dessins die je leuk vindt bij elkaar

• kleuren passend bij je persoonlijkheid en/of je kleurenwaaier

• het seizoen

Een voorbeeld van een kledingcapsule: een set kleding die onderling met elkaar te combineren is. Collage gemaakt in Urstyle.

 

 

/door
, ,

Creatief zijn is belangrijk

Creatief zijn is belangrijk voor mij.
♥
Eén van de dingen die ik (vooral) vroeger veel deed was schrijven. En ik heb er heel wat af geschreven.. Plakboeken vol kaarten en vooral brieven liggen er nog op zolder bij mijn ouders. Ik zal ze nooit wegdoen, want ik bewaar er mooie herinneringen aan.
♥
In klas 5 en 6 van de lagere school schreef ik vooral heel veel. Met mijn beste vriendinnetje uit het dorp bijvoorbeeld; met de buurjongen (waar ik verkering mee had) en met twee meiden uit verschillende delen in Australië en een meisje uit Umbrië, Italië. Ook schreef ik wel eens brieven aan gevangenen, voor Amnesty International en nu en dan aan “ons” Foster Parents-adoptiekind van de plaatselijke jeugdclub.
♥
Met één van mijn penvriendinnen van toen heb ik sinds een jaar of vijf weer contact. We werden in de 6e klas lagere school aan elkaar gekoppeld: zij zat op de Prins Bernhard School in Velp (waar ons schoolhoofd en mijn meester had lesgegeven) en ik op de Prins Willem Alexander School in Laren (Gld.). Ellenlange brieven stuurden we elkaar. Vijf, zes, zeven kantjes A4, voor en achterkant, waren geen uitzondering. Ik heb al haar brieven nog. Dit jaar kennen we elkaar 30 jaar wist ze me vorige week te vertellen. ?
♥
Wat zonde eigenlijk dat we tegenwoordig nog zo weinig met de hand schrijven. Als iemand die me dierbaar is jarig is dan stuur ik een kaartje met de post. Hoewel ik tegenwoordig allang niks meer inplak worden verjaardags- en kerstkaarten eerst twee maanden op de muur in de keuken geplakt voor ze de papierbak in gaan. Ik had je graag een foto laten zien van die plakboeken, maar die liggen helaas 168 km verderop.. ?
♥
Een mooi voordeel aan schrijven met de hand (en überhaupt aan creatief bezig zijn): je gaat uít je hoofd en in je gevoel zitten. Voor even vergeet je de gewone wereld om je heen en zit je helemaal in het moment.
♥
Waarin kun jij je helemaal verliezen als je creatief bezig bent?

Iemand die me dierbaar is stuur ik altijd een handgeschreven kaart.

/door